Dworzec Łódź Fabryczna znalazł się na niechlubnym pierwszym miejscu plebiscytu „Czarna Księga”, organizowanego przez Warsaw Enterprise Institute, w kategorii największego marnotrawstwa środków publicznych. Koszt realizacji tej inwestycji wyniósł aż 1,75 mld zł, co budzi poważne wątpliwości co do racjonalności wydatków oraz przyszłej rentowności projektu.
Projekt, który pierwotnie miał zapewnić Łodzi nowoczesny dworzec kolejowy, został skrytykowany za szereg błędów planistycznych i inwestycyjnych. Z jednej strony, obiekt zaimponował swoją architekturą i zaawansowanymi technologicznie rozwiązaniami, z drugiej zaś, jego funkcjonalność i wykorzystanie wciąż pozostają zagadką. Od momentu otwarcia w grudniu 2016 roku, dworzec boryka się z problemem niskiej frekwencji pasażerów, co sprawia, że koszty jego utrzymania rocznie sięgają 14 milionów złotych.
Krytyka skupia się głównie na trzech aspektach: opóźnionym czasie realizacji projektu, braku koordynacji z innymi kluczowymi inwestycjami oraz ogromnej skali przedsięwzięcia. Zdaniem krytyków, budowa nowego dworca powinna była być lepiej zsynchronizowana z realizacją tunelu średnicowego łączącego Łódź Fabryczną z innymi stacjami w mieście. Opóźnienia w realizacji tunelu, które przekładają się na przesunięcie terminu jego otwarcia na 2024 rok, podważają sens ekonomiczny całej inwestycji.
Ponadto, wielkość dworca rodzi pytania o jego przyszłe wykorzystanie, szczególnie w kontekście planowanego Centralnego Portu Komunikacyjnego. Jeśli nie uda się zrealizować tych ambitnych planów, istnieje ryzyko, że Łódź Fabryczna stanie się „pomnikiem bezmyślności” – kosztownym reliktem niezrealizowanej wizji rozwoju transportowego miasta.
Odpowiedź PKP PLK na krytykę podkreśla, że dworzec Łódź Fabryczna jest częścią większego projektu, który ma na celu modernizację i rozwój infrastruktury kolejowej w Łodzi. Zauważono, że obecne wykorzystanie dworca nie odzwierciedla jego pełnego potencjału, jednak sytuacja ma się zmienić po ukończeniu tunelu średnicowego. Nowe podziemne przystanki mają poprawić dostępność i komunikację, co zwiększy atrakcyjność lokalizacji.
Dyskusja na temat dworca Łódź Fabryczna wyraźnie pokazuje, jak skomplikowane i wyzwania mogą być duże projekty infrastrukturalne. Wymagają one nie tylko znaczących inwestycji finansowych, ale również przemyślanego planowania i koordynacji z innymi inicjatywami rozwojowymi. Tylko w ten sposób można uniknąć ryzyka marnotrawienia publicznych środków i zapewnić, że takie projekty będą służyć społeczności oraz przyczyniać się do rozwoju regionu.
