7 maja Uniwersytet Jagielloński w Krakowie wzbogacił swoje zbiory o dwie imponujące płyty z jurajskimi skamieniałościami, które mają aż 180 milionów lat. Te niezwykłe eksponaty, o długości blisko trzech metrów każda, są teraz jednymi z najcenniejszych artefaktów zgromadzonych w kolekcji Centrum Edukacji Przyrodniczej (CEP) UJ, odzwierciedlając bogactwo i różnorodność prehistorycznego życia.
Tajemnicza historia skamieniałości
Nabyte w połowie XIX wieku do Gabinetu Mineralogicznego Uniwersytetu, przez lata skamieniałości te były prezentowane w Collegium Phisicum na ulicy św. Anny 6. Ich losy w pierwszej połowie XX wieku pozostają nieznane, co dodaje tylko mistycyzmu ich historii. Przez lata były poddane kilku renowacjom, które niestety nie zawsze były przeprowadzone z należytą starannością. W okresie międzywojennym błędnie uznano je za odlewy gipsowe, co zaważyło na ich dalszych losach.
Odnowa i nowe życie
W latach 70. XX wieku przeniesiono je do Collegium Geologicum przy ulicy Oleandry 2a, gdzie przez pewien czas zdobiły korytarz, pomalowane na czarno i niemal zapomniane. Dopiero niedawne działania dr. Bartłomieja Kajdasa, kustosza kolekcji geologicznej CEP UJ, doprowadziły do ponownego odkrycia ich autentyczności. Kajdas podkreśla, że skamieniałości te są jednymi z najcenniejszych eksponatów w kolekcji, zarówno ze względu na ich rozmiar, jak i unikatowość.
Proces konserwacji
W 2017 roku, w ramach restrukturyzacji uniwersyteckich kolekcji, skamieniałości te zostały włączone do nowo utworzonego Centrum Edukacji Przyrodniczej. Zmagazynowane bez odpowiedniej ekspozycji, w lipcu 2022 roku rozpoczęto ich długotrwałą konserwację. Dzięki współpracy z firmami ICOS i Argentum, udało się usunąć nieodpowiednie warstwy farby, oczyścić powierzchnię i zabezpieczyć skamieniałości, przywracając im dawny blask.
Eksponaty dostępne dla publiczności
Dzisiaj, te imponujące skamieniałości można podziwiać w nowoczesnej przestrzeni wystawienniczej Centrum Edukacji Przyrodniczej UJ, dedykowanej historii życia na Ziemi. Ich prezentacja nie tylko edukuje, ale także inspiruje zarówno naukowców, jak i zwiedzających, przypominając o bogactwie i złożoności dawnych ekosystemów. Eksponaty te, ocalałe przez miliony lat, służą teraz jako most łączący przeszłość z przyszłością w dziedzinie edukacji i nauki.
Źródło: Materiały prasowe
